Gerard Von Brucken Fock, de Hollandse Chopin

Gerard Von Brucken Fock werd geboren op 28 december 1859 in  Slot Ter Hooge in Koudekerke , een klein plaatsje niet ver van Middelburg.

Hij groeide op tot een volwassene met vele talenten: hij componeerde, speelde piano en viool, dichtte en schilderde én was evangelist.

Als een typische romanticus vond hij nergens rust: hij verhuisde talloze malen en woonde onder andere in Amsterdam,Dresden, Praag, Wenen, Parijs en Middelburg. Ook werd hij voortdurend heen en weer geslingerd tussen zijn positie als een van huis uit rijke kunstenaar en zijn opvatting dat dat niet rechtvaardig was. Onder invloed van de Russische schrijver  Tolstoi was hij namelijk van mening dat je geld met je eigen handen moest verdienen. Von Brucken Fock probeerde dit in de praktijk te brengen door enige  tijd  als landarbeider aan de slag te gaan. Dit paste hem toch niet.  Uiteindelijk was de kunst zijn bestemming.

Dat blijkt uit de vele kunstwerken die hij heeft achtergelaten. Zijn schilderijen zijn nu nog te bewonderen in het Frans Halsmuseum in Haarlem. Zijn vele composities , waaronder veel stukken voor de piano , werden in zijn tijd zeer gewaardeerd. Naar aanleiding van de door hem gecomponeerde 24 praeludien opus 15 noemde zijn tijdgenoot en componist Edvard Grieg hem de “ Hollandse Chopin”. De dirigent Willem Mengelberg vond hem “ een van onze meest talentvolle componisten”.

Naast pianomuziek schreef Von Brucken Fock nog orkeststukken, liederen en een requiem, dat op 1 februari 1954 werd opgevoerd in Goes ter herdenking van de slachtoffers van de watersnoodramp in 1953.

In onze tijd wordt de componist nog steeds gewaardeerd. Tijdens het komende festival kunnen we zijn muziek beluisteren én zijn schilderijen bewonderen.